Whitsunday Islands

2 nachten en 2 dagen op een boot? Ik? Je weet wel, die dat ziek wordt in alles dat beweegt. Hmm.. 

Met enige zenuwen vertrek ik dan toch maar op catamaran tocht, geen zeilboot. 

De eerste kennismaking met crew en de andere reizigers verloopt zeer goed. Op het eerste zicht lijken ze allemaal oke, en misschien de ene al wat zotter dan de andere. Eens op de boot krijgen we een korte veiligheidsbriefing gevolgd door een lichte lunch, wraps.

Na 2 uur varen komen we bij de eerste tussenstop, Blue Pearl Bay. Hier gaan we voor de eerste keer het water in om te snorkelen of te duiken. We gaan met z'n allen op zoek naar Elvis. Slechts enkelen, lees de duikers, hebben het genoegen gehad om Elvis voorbij te zien zwemmen. Het water was enorm troebel, wat het snorkelen of het duiken niet bepaald bevorderde. Één van de Ierse meisjes had duidelijk een probleem met vissen, voornamelijk grote vissen. Elke keer als ze dacht dat er nog maar eentje in de buurt kwam, gaf ze een paniekerige gil. Telkens opnieuw zorgde dat voor de nodige paniek. Ondertussen op de boot werd koffie, thee en koekjes klaargezet en werden de snacks voor een paar uur later klaargemaakt. Elke lunch, diner, snack,... was heerlijk. 

De eerste avond viel. Één van de kerels had een gitaar bij, dus we gingen gezellig bij elkaar zitten en hebben samen gezongen. Achteraan de catamaran waren er blauwe lichten. Deze trokken plankton aan. Plankton trok kleine visjes aan. En deze visjes trok een grote vis aan. Tot zover was het volgens de andere bootgasten een dolfijn. Helaas ben ik daar niet zo zeker van. We zagen alleen een zeer grote schaduw. Tot op vandaag geen idee wat het echt was. Dus laten we het houden op een dolfijn. 

De tweede dag bestond uit snorkelen en duiken in de voormiddag en bezoek aan Whithaven beach in de namiddag. Een postkaart bestemming! Het strand is zo wit, het water zo helder,... Mijn doel was op zoek gaan naar haaien. Helaas heb ze niet gezien!

Kortom Whitsunday Islands: boot - snorkelen - eten - genieten!