Het eerste Sydney-weekend

Zaterdag was het ideaal strandweer. Dus heb ik een Bondi Beach-uitstapje ingepland. Met de ferry naar Rose Bay en dan te voet verder tot op de beach! Eens aangekomen heb ik me eerst een strandlaken aangeschaft, dat was ik vergeten in te pakken. Dan maar met mijn nieuw strandlaken een plaatsje zoeken op het strand. Mijn eerste indruk was: "tiens, ik heb altijd gedacht dat het groter was". Het Bondi Pavillion waakt over het strand. Er heerst een gezellige drukte, maar eens 14u komt er een extra massa volk toe.

Zoals iedereen wel weet, ben ik niet echt diegene die hele dagen op een strand kan blijven liggen. Dus had ik een afleidpakketje meegenomen: kruiswoordraadsels en 2 boeken. Met mijn waterproof camera in de aanslag ben ik ook op zoek gegaan naar de onderwaterwereld. Buiten benen en zand was er niets te zien. Af en toe het water in gaan om af te koelen was echt noodzakelijk. Tegen 15u20 had ik het helemaal gehad met stilliggen. Tijd om een klein beetje rond te wandelen en iets te eten. Op zoek gaan naar een restaurantje zonder al te veel vettigheid, toch wel een opgave in Australië. Ik had al enkele straatjes afgeschuimd toen ik een Italiaans restaurantje, Pompei's, tegenkwam. En ik waande me ineens helemaal in Italië. Na een lekkere pasta had ik weer voldoende krachten om naar de ferry terug te wandelen. Terug op de hostel merkte ik dat ik mij toch niet voldoende had ingesmeerd. 

Ik had eerst een 2e stranddag ingepland naar Manly, maar doordat ik wat verbrand was, leek me dat geen goed idee. Dus last-minute plannen wijzigen. Tijdens het ontbijt was ik wat aan het bladeren in één van mijn Australia-boeken en kwam ik bij het Sydney Olympic Park. Dit park was het toneel van de Olympische Spelen van 2000. 

Wat was ik vergeten? Het was zondag, dus de ferry's voeren niet op dezelfde uren als anders. Dus ik zat een uurtje op de kade in Circular Quay te wachten op de ferry. Naast mij was er iemand komen zitten en we geraakten aan de praat. Wat is nu de kans dat je op dezelfde dag beslist als een Antwerpse om dezelfde activiteit te doen in een stad op duizenden kilometers van België? One in a million... 

Tijdens de tocht van een uurtje hebben we eens gezien wat we konden doen. Omdat het park zo groot is, moesten we een keuze maken. We hebben samen beslist om naar de Wetlands te gaan.Tijdens de wandeling, die zoals in heel Sydney, in stijgende en dalende lijn is, hebben we ondertussen ook wat gezocht naar de vogels die hier verblijven. We zijn dan ook gepasseerd aan het BirdLife Discovery Centre. Stel u hier niet te veel van voor: er zijn twee oudere (lees bejaarde) mannen die u opwachten en dan een versnelde uitleg geven.Toegegeven, hadden we niet langs gegaan, hadden we niet in de "tuin" (een plek achter het huisje, waar je normaal niet mag komen) geweest, en hadden we de Tawny Frogmouth (de uilnachtzwaluw) niet gezien. 

Tegen 14u zijn we richting Circular Quay teruggegaan met de ferry. Daar aangekomen werd het meer bewolkt en kwam er wat meer wind opzetten. Maar dat hield ons nie tegen om nog wat verder te wandelen. Aangezien dit weekend ook het Chinese Nieuwjaar gevierd werd, waren er ook tal van activiteiten. We zijn dan richting Chinatown gegaan. Daar heb ik voor de eerste keer momo (Nepalese dumplings) gegeten. Naden zijn we nog langs Paddie's Market gegaan om fruit te kopen. 

Het weekend heb ik afgesloten met Dirty Dancing op tv.