In België heb ik de huizenjacht gestaakt vanwege mijn trip naar Australië. Nu ben ik hier, en wat doe ik? op huizenjacht.
De hostel is goed, vriendelijke mensen, proper,... Kortom: alles is zoals het moet zijn. Toch is er voor mij een klein minpuntje. Aangezien dit een houten huis is, zorgt dit natuurlijk voor veel lawaai, gekraak, als de andere gasten zich in hun kamer of de gang bewegen. Daarnaast neemt de hostel ook een grote hap uit mijn budget, aangezien ik natuurlijk op een eenpersoonskamer wil slapen.
Dus vond ik het tijd om op zoek te gaan naar iets anders. De eerste week dat ik in Sydney was, heb ik Leen leren kennen. Een Anwerpse die hier in Sydney voor 2 jaar woont en werkt. Zij gaf me de tip om op zoek te gaan naar een appartement of huis dat ik kan delen met andere mensen. Via de websites: www.domain.com.au en www.gumtree.com.au ben ik dan bij enkele huizen en appartementen gekomen. De meesten zijn wel op zoek naar een house mate op lange termijn. Aangezien ik maar tot 1 juni blijf, is dat niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk ben ik dan 3 kamers gaan bezoeken.
De eerste kamer was in een appartement in Pyrmont Street, niet ver van Darling Harbour. Helaas kwam ik niet in aanmerking, omdat ik dus niet lang genoeg zou blijven. Persoonlijk vond ik de kamer goed, niets op aan te merken, maar wat aan de kleine kant. Dus ik zou deze kamer eerder verhuren aan mensen zoals ik, backpackers. Moest er geen andere geschikte kandidaat zijn, was ik wel hun reserveplan. Daar kan ik natuurlijk niet op wachten.
De tweede kamer was in Lower Fort Street, in Millers Point, net onder de Harbour Brigde. Verbazingwekkend was het in het huis enorm stil. Hier was het voor mij quasi onmiddellijk een neen. Het huis op zich zal enorm knap zijn als het afgewerkt is, maar momenteel is het enorme bouwwerf. Tot nu toe was enkel de keuken en de kamer die ik zou huren volledig afgewerkt. De badkamer was bruikbaar, maar moest ook nog opgesmukt worden.
Het derde huis heeft 4 kamers. Waarvan een kamer vrij komt vanaf 25 februari en een tweede kamer vanaf 1 maart. Dit huis ligt in de Sir John Young Crescent in Woolloomooloo, op 5 minuten wandelen van Sydney City. Toen ik in de living en de keuken stond, dacht ik dat het ook niets zou worden. Want doordat er op het gelijkvloer slechts enkel glas is, zorgt dit natuurlijk voor redelijk veel lawaai. Eens op de eerste verdieping kwam ik in een muisstille kamer. De kamer heeft een eigen badkamer. Dus enkel keuken en living moeten gedeeld worden. Alles zag er enorm proper en vernieuwd uit, dus ik heb tegen de makelaar gezegd dat ik deze kamer graag zou huren. Alles nog even op e-mail gezet, en vandaag (21/02/2013) ben ik dan de lease gaan ondertekenen. 25/02 gaat de andere huurder eruit, wordt alles mooi opgepoetst, en vanaf 26/02 zal ik daar intrekken tot 1 juni.
donderdag 21 februari 2013
woensdag 20 februari 2013
Cockatoo Island
Een beetje geschiedenis kan nooit kwaad! Op de rivier tussen Sydney Harbour en Parramatta ligt Cockatoo Island. Dit kleine eiland is weliswaar een van de grootste op de rivier. Toch heeft het een bewogen geschiedenis. Op dit eiland werden tussen 1839 en 1869 de veroordeelden, die opnieuw in de fout waren gegaan, ondergebracht. Nadien werd het gebruikt als de grootste scheepswerf in Australië. Het merendeel van deze werf werd gebouwd door de gevangenen. In 1913 bouwden ze voor het eerst stalen oorlogsschepen en de werf werd in Wereldoorlog II de meest belangrijkste in dit deel van de wereld. Onderzeeërs werden hier gebouwd en gerepareerd. In 1992 werd deze scheepswerf gesloten. Veel van de magazijnen, kades, en zo verder werden toen ook afgebroken of verwaterden helemaal.
Vanaf 2001 is het Cockatoo Island in handen van de Sydney Harbour Federation Trust. Deze stichting werkte stelselmatig terug aan de heropbouw, maar sommige dingen blijven in huidige staat. Het eiland heeft nu voornamelijk een cultureel en historisch doel. In 2005 werd het eiland opengesteld voor het grote publiek.
2008 was een bijzonder jaar, niet alleen werd er toen voor de eerste keer de mogelijkheid geboden om te overnachten in één van de tientallen tentjes, maar toen werd ook een deel van de film X-men Origins: Wolverine met Hugh Jackman opgenomen. Ook verschillende Australische reality-shows speelden zich af op dit kleine eiland. In 2010 werd het eiland opgenomen tot UNESCO's werelderfgoed.
Is het de moeite waard om het te bezoeken? Ja, absoluut. Het eiland heeft verschillende facetten: geschiedenis, een mooi uitzicht op de baaien rondom, een mooie wandeling, ... De amateurfotograaf kan zich voldoende uitleven op dit kleine eiland. Je hebt ongeveer anderhalf uur nodig om het volledige eiland te doorkruisen. Je kan kiezen om alleen je eigen toer af te leggen of je neemt een audiogids mee en volgt de route.
Vanaf 2001 is het Cockatoo Island in handen van de Sydney Harbour Federation Trust. Deze stichting werkte stelselmatig terug aan de heropbouw, maar sommige dingen blijven in huidige staat. Het eiland heeft nu voornamelijk een cultureel en historisch doel. In 2005 werd het eiland opengesteld voor het grote publiek.
2008 was een bijzonder jaar, niet alleen werd er toen voor de eerste keer de mogelijkheid geboden om te overnachten in één van de tientallen tentjes, maar toen werd ook een deel van de film X-men Origins: Wolverine met Hugh Jackman opgenomen. Ook verschillende Australische reality-shows speelden zich af op dit kleine eiland. In 2010 werd het eiland opgenomen tot UNESCO's werelderfgoed.
Is het de moeite waard om het te bezoeken? Ja, absoluut. Het eiland heeft verschillende facetten: geschiedenis, een mooi uitzicht op de baaien rondom, een mooie wandeling, ... De amateurfotograaf kan zich voldoende uitleven op dit kleine eiland. Je hebt ongeveer anderhalf uur nodig om het volledige eiland te doorkruisen. Je kan kiezen om alleen je eigen toer af te leggen of je neemt een audiogids mee en volgt de route.
dinsdag 19 februari 2013
For the foodies
Australië is qua eten voor mij nog een groot raadsel. Wat is nu hun specialiteit? BBQ is er een van, maar blijft het hierbij?
Wat ik ondertussen al mis:
Laten we zeggen dat vorig jaar op de Belgische TV het ene kookprogramma na het andere uitgezonden werd. Iedereen waande zich toen een echte sterrenchef. Wel in Australië is men zot van My Kitchen Rules. Duo's uit elke Australische staat nemen het tegen elkaar op tijdens hun eigen instant restaurant. Ook daar is héél veel gefrituurd.
Smakelijk!
Wat ik ondertussen al mis:
- plat water zonder een vieze smaak. Je kan wel Evian of Vittel kopen, maar dan ben je een fortuin kwijt
- yoghurt met een natuurlijke smaak. Voor mij smaakt het hier naar iets chemisch.. Jammer want ze hebben wel echt lekker fruit
- brood... Hier kennen ze alleen van dat sponsachtige toastbrood.
- Aziatisch, een ware Asian Invasion
- BBQ, op zondag komen er massaal frigo-box-Australiërs te voorschijn op de voorziene plaatsen. Parken zijn voorzien van verschillende BBQ-stellen die je gewoon kan gebruiken
- Britse gewoontes: Fish&Chips, alles gefrituurd, English Breakfast met witte bonen in tomatensaus en worstjes,...
- Zoetigheden: taartjes, macarons, cupcakes,... in alle felle kleuren van de regenboog
Laten we zeggen dat vorig jaar op de Belgische TV het ene kookprogramma na het andere uitgezonden werd. Iedereen waande zich toen een echte sterrenchef. Wel in Australië is men zot van My Kitchen Rules. Duo's uit elke Australische staat nemen het tegen elkaar op tijdens hun eigen instant restaurant. Ook daar is héél veel gefrituurd.
Smakelijk!
vrijdag 15 februari 2013
Aquarium
Ik heb beslist om een jaarabonnement te nemen van 80 AUS $, want dit geeft mij het volledige jaar toegang op de volgende attracties:
- The Sydney Tower Eye
- Sydney SeaLife Aquarium
- WildLife - Sydney Zoo
- Madame Tussauds (Sydney)
- Manly SeaLife Sanctuary (Sydney)
- WildLife - Hamilton Island (Queensland)
- SeaLife Aquarium - New Zeeland
- Underwater World - Mooloolaba (Queensland)
- Melbourne Aquarium
- Illawarra Fly (New South Wales)
- Otway Fly (Victoria)
Het Aquarium ligt in Darling Harbour. Iedereen, dat opgelet heeft bij de film 'Finding Nemo', weet dat dit de setting is van de hele film. Dus ben ik ook even naar hem op zoek gegaan. De zoektocht begint bij Platypus (vogelbekdier). Dit kleine, schattige diertje is enorm energiek. Het zwemt van de ene kant van de aquarium naar de andere, komt uit het water en hop er terug in. Even poseren voor de kamer is minder belangrijk.
Verder zwemmen we naar de andere vissen in het aquarium. De eerste kleurrijke vissen komen tevoorschijn. Ik passeer langs de zeepaardjes naar een bassin met verschillende roggen in. Op verschillende tijdstippen en plaatsen doorheen het SeaLife Aquarium komen er verzorgers meer vertellen over de dieren. Net op tijd was ik bij de pinguins. De verzorgster vertelde bijvoorbeeld dat deze pinguins zoals in Happy Feet echt dansen en zingen tijdens het paringsproces. En dat het echt de moeite is om daarvoor speciaal eens te komen.
Maar dan kom ik iets heel bijzonders tegen. In het donker zie ik ineens verschillende vormpjes bewegen. Op het eerste zicht lijkt het ook dat de vormpjes van kleuren veranderen. Wanneer ik dan dichterbij kom, zie ik dat er boven de aquarium een lamp staat. Deze kleine kwalletjes zijn indrukwekkend en zorgen voor de nodige oeh en ah's bij de bezoekers.
Nog een beetje verder word ik ineens naar beneden geleid, de kelder lijkt het. Maar ik ga naar de eerste aquariumtunnel waar ik de eerste haaien tegenkom. In deze aquarium zit ook een heel speciaal dier: de dugong (Doejong of Indische Zeekoe).
Nu naar de volgende tunnel; de grote haaientunnel. Verschillende grote haaien zwemmen samen rond. Zelfs als ze gewoon zwemmen, lijken ze steeds gevaarlijk. Ze lijken ook altijd heel kwaad te kijken. Volgens één van de verzorgers zijn wij voor haaien meer zoals spruitjes voor mensen. Toch zijn er jaarlijks enkele aanvallen. Dit komt doordat men gaat duiken in een zwart pak, en dan lijkt men op een zeehond, wat natuurlijk tot het lievelingseten van de witte haai behoort. Als mens kan je minder snel zwemmen als een zeehond, daardoor lijken wij dan ook op een gewonde of oude zeehond. Of we gaan surfen, en dan lijken we eerder op een schildpad. Misschien kunnen we dan vanaf nu beter felle kleuren aandoen om te gaan zwemmen of te surfen.
Het laatste onderdeel van het Sydney Sea Life Aquarium heeft als thema The Great Barrier Reef. Grote aquaria vol met de meest opvallende en kleurrijkste vissen. En wie vind ik daar tussen de anemonen? Finding Nemo! Ook Dory is van de partij. Een leuk weetje over Dory. In de film lijkt zij een leuk en schattig visje, maar in het echt is ze niet zo. Door de felle kleuren geeft ze andere vissen een waarschuwing: pas op ik ben giftig.
Dus als het regent in Sydney: het Aquarium. Het is voor een paar uur, nadien moet je natuurlijk hopen dat de regen voorbij is.
dinsdag 12 februari 2013
Watsons Bay
Maandagochtend kom ik tot het besef: ik heb nog geen plannen gemaakt, wat nu? Het ontbijt is het perfecte moment voor wat onderzoek in mijn boeken. Het plan wordt: wandelen van Rose Bay naar Watsons Bay. Eens op Circular Quay worden de plannen gewijzigd; wandeling in omgekeerde richting omwille van de ferry-uren. Uiteindelijk leg ik ongeveer een 12 km af.
Ik vertrek aan Watsons Bay Wharf richting Hornby Light (vuurtoren) langs Lightkeeper's cottage. Watsons Bay heeft de charme van een vissersdorpje. Deze buitenwijk staat voornamelijk bekend van de vele visrestaurants. Op weg naar Hornby Light kan ik genieten van de verschillende uitzichten over Port Jackson en de Sydney Skyline. De vuurtoren is ook gekend als South Head Lower Light, vanwege de ligging op het puntje van de landtong South Head. Ik was toen ongeveer 2km ver. Deze vuurtoren is tot op vandaag nog steeds actief en leidt verscheidene schepen (marine- en cruiseschepen) veilig langs de gevaarlijke kliffen de Sydney Harbour (haven) binnen. Doordat er in 1857 op enkele maanden maar liefst 2 schepen zijn vergaan, werd er beslist om een vuurtoren te bouwen. Het ontwerp werd ontwikkeld door Alexander Dawson, de New South Wales Government Architect. De vuurtoren werd genoemd naar de Caroline Hornby, dochter van Admiral Sir Phipps Hornby en echtgenote van de New South Wales gouverneur Sir William Dension.
Nog een beetje verder wandelen aan de kant van de Tasmaanse Zee en ik kom in de Christison Park. Naast de sportvelden staan ook nog enkele outdoor fitnesstoestellen.
Genoeg van de Tasmaanse Zee, dus ik steek de landtong over terug richting Rose Bay, recht door Vaucluse. Langs deze straten staan vele koloniale huizen. In 1803 startte de bouw van het Vaucluse House (gebouwd in een mix van koloniale stijl en late gotiek), maar werd pas voltooid in 1830.
Van hieruit ga ik verder richting Nielson Parc met een klein strand, Shark Beach. Ik hoopte hier toch een vin boven het water te voorschijn zien komen, maar helaas... Waarschijnlijk vonden ze het te slecht weer. Ik geraak het wandelen een klein beetje beu en ga nu in quasi rechte lijn naar Rose Bay, waar ik tussen kilometer 11 en 12 nog even halte houd om iets te eten. Daarna neem ik op de Rose Bay Wharf nog de ferry richting Circular Quay.
's Avonds nog wat boodschappen doen, en de dag zit er alweer op.. Wat begon als een dag zonder plan, eindigde met een mooie wandeling!
Ik vertrek aan Watsons Bay Wharf richting Hornby Light (vuurtoren) langs Lightkeeper's cottage. Watsons Bay heeft de charme van een vissersdorpje. Deze buitenwijk staat voornamelijk bekend van de vele visrestaurants. Op weg naar Hornby Light kan ik genieten van de verschillende uitzichten over Port Jackson en de Sydney Skyline. De vuurtoren is ook gekend als South Head Lower Light, vanwege de ligging op het puntje van de landtong South Head. Ik was toen ongeveer 2km ver. Deze vuurtoren is tot op vandaag nog steeds actief en leidt verscheidene schepen (marine- en cruiseschepen) veilig langs de gevaarlijke kliffen de Sydney Harbour (haven) binnen. Doordat er in 1857 op enkele maanden maar liefst 2 schepen zijn vergaan, werd er beslist om een vuurtoren te bouwen. Het ontwerp werd ontwikkeld door Alexander Dawson, de New South Wales Government Architect. De vuurtoren werd genoemd naar de Caroline Hornby, dochter van Admiral Sir Phipps Hornby en echtgenote van de New South Wales gouverneur Sir William Dension.
Van daaruit moet ik een stukje terug langs dezelfde weg en ga ik richting Signal Hill Reserve. Daar kan je vanop de kliffen in de verte over de Tasmaanse Zee kijken. Je hoort het water tegen de indrukwekkende rotsen klotsen.
Nog een beetje verder wandelen aan de kant van de Tasmaanse Zee en ik kom in de Christison Park. Naast de sportvelden staan ook nog enkele outdoor fitnesstoestellen.
Genoeg van de Tasmaanse Zee, dus ik steek de landtong over terug richting Rose Bay, recht door Vaucluse. Langs deze straten staan vele koloniale huizen. In 1803 startte de bouw van het Vaucluse House (gebouwd in een mix van koloniale stijl en late gotiek), maar werd pas voltooid in 1830.
Van hieruit ga ik verder richting Nielson Parc met een klein strand, Shark Beach. Ik hoopte hier toch een vin boven het water te voorschijn zien komen, maar helaas... Waarschijnlijk vonden ze het te slecht weer. Ik geraak het wandelen een klein beetje beu en ga nu in quasi rechte lijn naar Rose Bay, waar ik tussen kilometer 11 en 12 nog even halte houd om iets te eten. Daarna neem ik op de Rose Bay Wharf nog de ferry richting Circular Quay.
's Avonds nog wat boodschappen doen, en de dag zit er alweer op.. Wat begon als een dag zonder plan, eindigde met een mooie wandeling!
maandag 11 februari 2013
Het eerste Sydney-weekend
Zaterdag was het ideaal strandweer. Dus heb ik een Bondi Beach-uitstapje ingepland. Met de ferry naar Rose Bay en dan te voet verder tot op de beach! Eens aangekomen heb ik me eerst een strandlaken aangeschaft, dat was ik vergeten in te pakken. Dan maar met mijn nieuw strandlaken een plaatsje zoeken op het strand. Mijn eerste indruk was: "tiens, ik heb altijd gedacht dat het groter was". Het Bondi Pavillion waakt over het strand. Er heerst een gezellige drukte, maar eens 14u komt er een extra massa volk toe.
Zoals iedereen wel weet, ben ik niet echt diegene die hele dagen op een strand kan blijven liggen. Dus had ik een afleidpakketje meegenomen: kruiswoordraadsels en 2 boeken. Met mijn waterproof camera in de aanslag ben ik ook op zoek gegaan naar de onderwaterwereld. Buiten benen en zand was er niets te zien. Af en toe het water in gaan om af te koelen was echt noodzakelijk. Tegen 15u20 had ik het helemaal gehad met stilliggen. Tijd om een klein beetje rond te wandelen en iets te eten. Op zoek gaan naar een restaurantje zonder al te veel vettigheid, toch wel een opgave in Australië. Ik had al enkele straatjes afgeschuimd toen ik een Italiaans restaurantje, Pompei's, tegenkwam. En ik waande me ineens helemaal in Italië. Na een lekkere pasta had ik weer voldoende krachten om naar de ferry terug te wandelen. Terug op de hostel merkte ik dat ik mij toch niet voldoende had ingesmeerd.
Ik had eerst een 2e stranddag ingepland naar Manly, maar doordat ik wat verbrand was, leek me dat geen goed idee. Dus last-minute plannen wijzigen. Tijdens het ontbijt was ik wat aan het bladeren in één van mijn Australia-boeken en kwam ik bij het Sydney Olympic Park. Dit park was het toneel van de Olympische Spelen van 2000.
Wat was ik vergeten? Het was zondag, dus de ferry's voeren niet op dezelfde uren als anders. Dus ik zat een uurtje op de kade in Circular Quay te wachten op de ferry. Naast mij was er iemand komen zitten en we geraakten aan de praat. Wat is nu de kans dat je op dezelfde dag beslist als een Antwerpse om dezelfde activiteit te doen in een stad op duizenden kilometers van België? One in a million...
Tijdens de tocht van een uurtje hebben we eens gezien wat we konden doen. Omdat het park zo groot is, moesten we een keuze maken. We hebben samen beslist om naar de Wetlands te gaan.Tijdens de wandeling, die zoals in heel Sydney, in stijgende en dalende lijn is, hebben we ondertussen ook wat gezocht naar de vogels die hier verblijven. We zijn dan ook gepasseerd aan het BirdLife Discovery Centre. Stel u hier niet te veel van voor: er zijn twee oudere (lees bejaarde) mannen die u opwachten en dan een versnelde uitleg geven.Toegegeven, hadden we niet langs gegaan, hadden we niet in de "tuin" (een plek achter het huisje, waar je normaal niet mag komen) geweest, en hadden we de Tawny Frogmouth (de uilnachtzwaluw) niet gezien.
Tegen 14u zijn we richting Circular Quay teruggegaan met de ferry. Daar aangekomen werd het meer bewolkt en kwam er wat meer wind opzetten. Maar dat hield ons nie tegen om nog wat verder te wandelen. Aangezien dit weekend ook het Chinese Nieuwjaar gevierd werd, waren er ook tal van activiteiten. We zijn dan richting Chinatown gegaan. Daar heb ik voor de eerste keer momo (Nepalese dumplings) gegeten. Naden zijn we nog langs Paddie's Market gegaan om fruit te kopen.
Het weekend heb ik afgesloten met Dirty Dancing op tv.
 |
Ik had eerst een 2e stranddag ingepland naar Manly, maar doordat ik wat verbrand was, leek me dat geen goed idee. Dus last-minute plannen wijzigen. Tijdens het ontbijt was ik wat aan het bladeren in één van mijn Australia-boeken en kwam ik bij het Sydney Olympic Park. Dit park was het toneel van de Olympische Spelen van 2000.
Wat was ik vergeten? Het was zondag, dus de ferry's voeren niet op dezelfde uren als anders. Dus ik zat een uurtje op de kade in Circular Quay te wachten op de ferry. Naast mij was er iemand komen zitten en we geraakten aan de praat. Wat is nu de kans dat je op dezelfde dag beslist als een Antwerpse om dezelfde activiteit te doen in een stad op duizenden kilometers van België? One in a million...
Tijdens de tocht van een uurtje hebben we eens gezien wat we konden doen. Omdat het park zo groot is, moesten we een keuze maken. We hebben samen beslist om naar de Wetlands te gaan.Tijdens de wandeling, die zoals in heel Sydney, in stijgende en dalende lijn is, hebben we ondertussen ook wat gezocht naar de vogels die hier verblijven. We zijn dan ook gepasseerd aan het BirdLife Discovery Centre. Stel u hier niet te veel van voor: er zijn twee oudere (lees bejaarde) mannen die u opwachten en dan een versnelde uitleg geven.Toegegeven, hadden we niet langs gegaan, hadden we niet in de "tuin" (een plek achter het huisje, waar je normaal niet mag komen) geweest, en hadden we de Tawny Frogmouth (de uilnachtzwaluw) niet gezien.
Tegen 14u zijn we richting Circular Quay teruggegaan met de ferry. Daar aangekomen werd het meer bewolkt en kwam er wat meer wind opzetten. Maar dat hield ons nie tegen om nog wat verder te wandelen. Aangezien dit weekend ook het Chinese Nieuwjaar gevierd werd, waren er ook tal van activiteiten. We zijn dan richting Chinatown gegaan. Daar heb ik voor de eerste keer momo (Nepalese dumplings) gegeten. Naden zijn we nog langs Paddie's Market gegaan om fruit te kopen.
Het weekend heb ik afgesloten met Dirty Dancing op tv.
vrijdag 8 februari 2013
Een Zoo-dagje
Op één kan je op zondag achter de schermen kijken van Sydney's zoo. Vandaag ben ik eens gaan kijken hoe het nu echt is in Taronga Zoo. Dus om 9u vertrok ik richting de ferry naar Circular Quay om daar de ferry naar de zoo te nemen. De boottocht (van Circular Quay tot Taronga Zoo) duurt ongeveer 10 minuten. Tijdens de trip kan je genieten van een mooi overzicht van de rivier en Sydney.
Van koala's tot kangoeroes, van schildpadden tot krokodillen, van giraffen tot olifanten, van vogels tot pinguïns,... Alle dieren komen er aan bod. Op sommige punten staan er ook enkele medewerkers met dieren dat je dan van kortbij kan bewonderen of waarmee je op de foto kan.
Gedurende de hele dag kan je op verschillende punten naar de verzorgers luisteren, naar shows kijken of voedermomenten mee maken. Zelf ben ik naar de vogel- en de zeehondenshow gaan kijken. Werken met dieren is onvoorspelbaar en in beide shows hadden ze enkele mindere momenten; kaketoe wil het papiertje niet in de afvalbak gooien, zeeleeuw gaat er terug vandoor,... Tja, dieren hebben ook hun eigen willetje!
In de dierentuinen waar ik tot nu toe ben geweest, kan je meestal enkel in volières tussen de vogels wandelen, of ergens met enkele kleine aapjes. Hier gaan ze een stapje verder. Er is namelijk een stuk wandelpad midden in de kangoeroe, wallaby en emoe-kot gelegd.
Wat me wel is opgevallen door alle shows en doorheen het hele park is het constante vragen naar donaties.
Om af te sluiten wil ik graag alle Taronga Zoo dieren bedanken omdat ze zo mooi geposeerd hebben voor al mijn foto's. Natuurlijk word je daar zo moe van... :-)
Van koala's tot kangoeroes, van schildpadden tot krokodillen, van giraffen tot olifanten, van vogels tot pinguïns,... Alle dieren komen er aan bod. Op sommige punten staan er ook enkele medewerkers met dieren dat je dan van kortbij kan bewonderen of waarmee je op de foto kan.
Gedurende de hele dag kan je op verschillende punten naar de verzorgers luisteren, naar shows kijken of voedermomenten mee maken. Zelf ben ik naar de vogel- en de zeehondenshow gaan kijken. Werken met dieren is onvoorspelbaar en in beide shows hadden ze enkele mindere momenten; kaketoe wil het papiertje niet in de afvalbak gooien, zeeleeuw gaat er terug vandoor,... Tja, dieren hebben ook hun eigen willetje!
In de dierentuinen waar ik tot nu toe ben geweest, kan je meestal enkel in volières tussen de vogels wandelen, of ergens met enkele kleine aapjes. Hier gaan ze een stapje verder. Er is namelijk een stuk wandelpad midden in de kangoeroe, wallaby en emoe-kot gelegd.
Wat me wel is opgevallen door alle shows en doorheen het hele park is het constante vragen naar donaties.
Om af te sluiten wil ik graag alle Taronga Zoo dieren bedanken omdat ze zo mooi geposeerd hebben voor al mijn foto's. Natuurlijk word je daar zo moe van... :-)
woensdag 6 februari 2013
De eerste dagen
Wat een verschil.. Zondag vertrokken in België met koude temperaturen en maandag in Sydney aangekomen met zomerse temperturen. En nu hoor ik dat er ondertussen weer sneeuwvlokjes neerdwarrelen over het Belgische grondgebied, een windhoos schade heeft berokkend,..
Ik ben hier nu enkele dagen en net na de vlucht was alles in orde, nu daarentegen ben ik enorm moe. De lange vlucht heeft me dan toch ingehaald. ;-) Voldoende rusten stel ik mezelf voor! Nadat ik gisteren wat praktische zaken heb moeten regelen, ben ik daarnet gaan wandelen in The Royal Botanic Garden van Sydney. Ik ben er ongeveer 5u zoet mee geweest. Toegegeven ik heb niet doorgewandeld, heb hier en daar een fotootje genomen en soms op een bankje gaan zitten om wat te lezen.
Meer foto's voeg ik toe aan mijn FB. Maar het is daar echt prachtig en rustig. Tot de middagpauze. Dan is er ineens een gezellige drukte. Mannen in kostuum, mensen die tijdens hun pauze snel wat sporten (lopen, voetballen of boksen), genietend in het zonnetje de lunch opeten, wat lezen,... En vanaf 13u is het weer de rust als voorheen. Iedereen gaat terug werken, buiten de toeristen. Ik had zelf een van mijn boekjes meegenomen. Een handleiding om nog gelukkiger te worden, ben benieuwd..
Straks nog even plannen wat ik morgen ga doen. Maar ik denk dat ik morgenvroeg de ferry neem naar Circular Quay en dat ik dan richting Darling Harbour wandel en daar een bezoekje breng aan Sydney Aquarium.
Zonnige groetjes uit Sydney!
Ik ben hier nu enkele dagen en net na de vlucht was alles in orde, nu daarentegen ben ik enorm moe. De lange vlucht heeft me dan toch ingehaald. ;-) Voldoende rusten stel ik mezelf voor! Nadat ik gisteren wat praktische zaken heb moeten regelen, ben ik daarnet gaan wandelen in The Royal Botanic Garden van Sydney. Ik ben er ongeveer 5u zoet mee geweest. Toegegeven ik heb niet doorgewandeld, heb hier en daar een fotootje genomen en soms op een bankje gaan zitten om wat te lezen.
Meer foto's voeg ik toe aan mijn FB. Maar het is daar echt prachtig en rustig. Tot de middagpauze. Dan is er ineens een gezellige drukte. Mannen in kostuum, mensen die tijdens hun pauze snel wat sporten (lopen, voetballen of boksen), genietend in het zonnetje de lunch opeten, wat lezen,... En vanaf 13u is het weer de rust als voorheen. Iedereen gaat terug werken, buiten de toeristen. Ik had zelf een van mijn boekjes meegenomen. Een handleiding om nog gelukkiger te worden, ben benieuwd..
Straks nog even plannen wat ik morgen ga doen. Maar ik denk dat ik morgenvroeg de ferry neem naar Circular Quay en dat ik dan richting Darling Harbour wandel en daar een bezoekje breng aan Sydney Aquarium.
Zonnige groetjes uit Sydney!
maandag 4 februari 2013
Dinner with a view
Gisterenochtend vertrokken in Zaventem. Ik had wel enkele voorzorgsmaatregelen genomen om heelhuids vandaag aan te komen in Sydney. Touristil tegen de reisziekte, druppeltjes en kauwgom van bach bloesems om rustig te zijn en oordopjes tegen het lawaai en vooral om de binnen- en buitendruk in mijn oren te regelen. Met al deze middelen kon er natuurlijk niets mislopen!
Eerste vlucht van Zaventem naar Abu Dhabi is heel rustig verlopen. Ik zat aan het raam op stoel 22K en het vliegtuig zat helemaal vol. We zijn iets vroeger geland dan voorzien, wat wel mooi meegenomen was en ik zat onmiddellijk in de juiste terminal, ook een voltreffer. Met een klein uurtje vertraging konden we vertrekken naar Sydney. Tijdens de tweede vlucht zat ik op stoel 24G aan de gang. De huilende kinderen waren wel storend. Maar met de hoofdtelefoon op en kijken naar filmpjes had ik er ook minder last van. Ik denk dat ik nog nooit zoveel geslapen heb op een vliegtuig.
Vandaag, mijn eerste avond in Sydney. Ik was tegen 20u30 aangekomen aan de hostel. Opvallend was dat tegen 21u, toen ik vertrok om nog iets te eten, het hier al pikdonker was. Aangezien het zomer is, verwacht ik toch wel langere dagen.
Hieronder het uitzicht tijdens het eten:
Er was niet veel meer open, dus werd het take-away pizza net onder de Harbour Bridge.
Dadelijk ga ik nog de planning maken voor de komende dagen en misschien nog wat lezen, maar dan ga ik slapen.
Eerste vlucht van Zaventem naar Abu Dhabi is heel rustig verlopen. Ik zat aan het raam op stoel 22K en het vliegtuig zat helemaal vol. We zijn iets vroeger geland dan voorzien, wat wel mooi meegenomen was en ik zat onmiddellijk in de juiste terminal, ook een voltreffer. Met een klein uurtje vertraging konden we vertrekken naar Sydney. Tijdens de tweede vlucht zat ik op stoel 24G aan de gang. De huilende kinderen waren wel storend. Maar met de hoofdtelefoon op en kijken naar filmpjes had ik er ook minder last van. Ik denk dat ik nog nooit zoveel geslapen heb op een vliegtuig.
Vandaag, mijn eerste avond in Sydney. Ik was tegen 20u30 aangekomen aan de hostel. Opvallend was dat tegen 21u, toen ik vertrok om nog iets te eten, het hier al pikdonker was. Aangezien het zomer is, verwacht ik toch wel langere dagen.
Hieronder het uitzicht tijdens het eten:
 |
| Sydney Harbour Bridge |
 |
| Opera House |
Dadelijk ga ik nog de planning maken voor de komende dagen en misschien nog wat lezen, maar dan ga ik slapen.
zaterdag 2 februari 2013
Inpakken
Niet velen zullen blij zijn met de acties van de weergoden. Zelf ben ik wel happy! Allereerst wilde ik nog sneeuw zien voor mijn vertrek. Daarnaast vond ik het enorm jammer dat ik het WK veldrijden niet kon zijn zien, maar ook hier moet ik de weergoden bedanken! Overstromingsgevaar zorgt ervoor dat de wedstrijden vandaag al gereden worden.
Terug naar de orde van de dag: inpakken. Ik ben, zoals ze zeggen, een Last minute inpakker... Vandaag is het de dag dat ik alles moet inpakken, morgen vertrek ik. Ik ondervind toch wel enkele problemen:
Probleem 1: te veel kleren en schoenen klaargelegd
Probleem 2: per kilo te veel: $ 70
Probleem 3: bijna alles gaat in de valies, even op de weegschaal testen: 21 kg, maar valies is zo goed als vol.. Grotere valies nodig zodat ik toch 30 kg kan meenemen.
Probleem 4: niet alles gaat in de handbagage..
Voor ik verder inpak, ga ik nu eerst even nadenken over mogelijke oplossingen.
Terug naar de orde van de dag: inpakken. Ik ben, zoals ze zeggen, een Last minute inpakker... Vandaag is het de dag dat ik alles moet inpakken, morgen vertrek ik. Ik ondervind toch wel enkele problemen:
Probleem 1: te veel kleren en schoenen klaargelegd
Probleem 2: per kilo te veel: $ 70
Probleem 3: bijna alles gaat in de valies, even op de weegschaal testen: 21 kg, maar valies is zo goed als vol.. Grotere valies nodig zodat ik toch 30 kg kan meenemen.
Probleem 4: niet alles gaat in de handbagage..
Voor ik verder inpak, ga ik nu eerst even nadenken over mogelijke oplossingen.
Abonneren op:
Posts (Atom)