Een jaar Australië

Gisteren was het zo ver: 1 jaar in Australië. Een jaar vol ervaringen, nieuwe mensen, avonturen, maar ook een jaar waarin ik mezelf beter heb leren kennen. Een jaar om nooit meer te vergeten.

Ik herinner het me alsof het gisteren was. Verschillende mensen wilden naar de luchthaven komen om mij uit te zwaaien. Maar mijn regel was: ik kom wel in de weken ervoor voor een laatste knuffel, maar er komt niemand anders dan mijn ouders naar de luchthaven. Best egoïstisch, maar ik had een goede reden. Ik wilde geen tranen als ik afscheid nam, want nadat ik door de douane stapte, kon iedereen elkaar troosten, maar ik zat alleen op het vliegtuig te wachten. Daarnaast was ik ook enorm zenuwachtig om alleen en zo lang te vliegen en was ik ook een beetje bang om ziek te worden. Enkel mijn neef wist lang genoeg te zagen om me te overtuigen zodat hij toch naar de luchthaven mocht komen. 

Afgelopen jaar heb ik geprobeerd om zoveel mogelijk van mijn avonturen neer te pennen op deze blog. Helaas de laatste maanden was ik nogal stil. Maar sinds september heb ik dan ook beslist om alles te doen zodat ik nog een jaar extra kan blijven. Concreet betekent dit: 3 maanden (of 88 dagen) regionaal werk. Om een tweede visa te bekomen, kan je werken op een boerderij, in constructie, in de mijnen,... en dit alles in een bepaalde postcode. Ik kon bij 3 verschillende werkgevers terecht: 6 weken in Mildura om asperges te bundelen, 2 weken als helpende hand op een boerderij in Kojonup en 6 weken in Capel werkzaam op een horse park. 

Op 20 december had ik dan eindelijk voldoende dagen gewerkt en kon ik mijn aanvraag voor een tweede jaar indienen. 10 dagen later kreeg ik een email waarin men meer informatie/bewijs wilde (bankafschriften, loonbriefjes, ...). 1 maand geleden (4 januari) heb ik alles via de website opgeladen. Sindsdien kan ik alleen maar wachten, en wachten, en vooral nog meer wachten. Tot de dag dat ik meer weet over mijn tweede Working Holiday Visa heb ik gelukkig een Bridgingvisa (overbruggingsvisa). Hoewel dit visa compleet dezelfde voorwaarden heeft als mijn eerste visa, is er toch 1 ding verschillend: ik mag het land niet uit, want dat zou betekenen dat ik niet meer in Australië binnen kan of erger dat ik geen tweede visa zou krijgen. 

Ik ben alleszins niet van plan om gewoon stil te zitten. Ik ben volop op zoek naar een leuke job. Ik ben een cursus Weddingplanner begonnen. Ooh neen, ik ben niet van plan om zelf te trouwen!! Naast om mezelf bezig te houden, lijkt het mij interessant om nieuwe dingen te leren en om deze dan misschien in de toekomst om te zetten in een eigen bedrijf. 

Zo ik ga nog een beetje wachten...