Ik heb de maand maart afgesloten met een dagje Blue Mountains. De eerste dagtrip ging naar Wentworth Falls, bekend voor de indrukwekkende watervallen. In mijn boek "Australiƫ" van ANWB las ik dat er een hele mooie bergwandeling naar deze Wentworth Falls loopt. Dus besloot ik een uitstapje te maken met de trein.
De route dat ik wilde volgen, startte aan de Conservation Hut, op de hoek van Valley Road en Fletcher Street. Door enkele maartse stormen waren er verschillende wandelpaden niet meer toegankelijk. Ik wilde de National Pass Route volgen helemaal tot aan de Wentworth Falls. Aangezien het Paasweekend was, hadden heel wat mensen dezelfde intentie als ik. Dus ik wandelde van de Conservation Hut naar het eerste punt: Queen Victoria Lookout. Van hieruit kon ik zien vanwaar de naam Blue Mountains komt. Voor diegenen die het missen, de blauwe schijn dat over de bergen hangt.
Volgens de pijltjes met de verschillende wandelingen heb ik voor de moeilijke wandeling gekozen qua trappen. Vergis u niet, zoals ik, terwijl je aan het wandelen bent, want het zware deel komt op het einde van de wandeling. Je wandelt niet gewoon naast de verschillende watervallen, maar je loopt soms er zelfs gewoon door.
Of evenwicht vinden op de rotsen om over het stroompje te geraken.
Gebukt onder de rotsen...
De verwachtingen waren enorm hoog voor de Wentworth Falls. Iedereen is er lovend over. Het zijn de meest spectaculaire watervallen. De verwachtingen werden zelfs scherper gesteld naarmate de wandeling vorderde. Toch was ik iet wat ontgoocheld. Ik had niet het 'van uw sokken geblazen' gevoel dat ik had gedacht te hebben. De watervallen zijn mooi en indrukwekkend, maar ik denk dat ik gewoon meer wilde. Nu ik was niet de enige. Misschien had ik de verkeerde dag gekozen. Te weinig kracht in het water, of gewoon te weinig water.
Maar het is zeker de moeite om terug te gaan. De wandeling op zich is enorm leuk. En wie weet, heb ik dan meer geluk met de watervallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hier kan je zelf een reactie plaatsen!