Ken je hem? Of heb je hem al ontmoet?
Vinnie is de man dat het Wereldkampioenschap Skeeleren in 2013 promoot. Deze wereldkampioenschappen zullen plaatsvinden van 21 tot 31 augustus in Zandvoorde, bij Oostende in België. Ondertussen zal Vinnie de wereld afreizen, de meeste fancy plaatsen bezoeken en de leukste (en bekende) mensen leren kennen. Volg zijn avonturen die gestart zijn op 12 augustus 2012 in Zandvoorde en die hem daar terug brengen op 21 augustus. Natuurlijk zoals een echte sportman betaamd, heeft hij voor hij vertrok een cardiotest ondergaan. Gezond en wel is hij dan vertrokken. Laten we dan eens zien waar en bij wie zijn reis hem tot nu toe heeft gebracht.
Als ambassadeur van het skeeleren kon hij natuurlijk niet ontbreken tijdens de Olympische Spelen in Londen. Hij bracht de Olympische vlag (en droom) mee naar België. Hij heeft ondertussen ook al veel andere wedstrijden, kampioenschappen bijgewoond om het WK te promoten.
Enkele bekende en belangrijke mensen dat hij tot nu heeft ontmoet:
- Bart Swings, Wereldkampioen Skeeleren
- Messi, Barca voetballer
- Obama, Amerikaanse President
- E.T.
- Paris Hilton
- Herman Van Rompuy, Europese president
- ...
Ben jij ook een bekend iemand en je staat nog niet met hem op de foto.... Waar zit je toch met je gedachten?
Enkele plaatsen waar hij tot nu toe gespot is:
Ondertussen heeft hij al heel wat van Europa veroverd, was hij in Amerika, Thailand, Marokko, Zuid-Afrika, Australië,... Maar er is nog zoveel om te ontdekken, nog zoveel plaatsen om het skeeleren te promoten. Plan je zelf een reisje naar een of andere verre of minder verre bestemming, en je hebt graag een leuke reisgezel, contacteer dan Vincent De Cleer om Vinnie mee te kunnen nemen.
Geen ambassadeur zonder eigen promotiemateriaal:
Winnie
Een vakantieliefde? Wie weet... Maar onderweg heeft hij een meisje leren kennen... En je kent het wel, met haar trekt hij nu naar enkele romantische bestemmingen.
Volg Vinnie tijdens zijn wereldreis op zijn Facebook pagina.
Ik heb de maand maart afgesloten met een dagje Blue Mountains. De eerste dagtrip ging naar Wentworth Falls, bekend voor de indrukwekkende watervallen. In mijn boek "Australië" van ANWB las ik dat er een hele mooie bergwandeling naar deze Wentworth Falls loopt. Dus besloot ik een uitstapje te maken met de trein.
De route dat ik wilde volgen, startte aan de Conservation Hut, op de hoek van Valley Road en Fletcher Street. Door enkele maartse stormen waren er verschillende wandelpaden niet meer toegankelijk. Ik wilde de National Pass Route volgen helemaal tot aan de Wentworth Falls. Aangezien het Paasweekend was, hadden heel wat mensen dezelfde intentie als ik. Dus ik wandelde van de Conservation Hut naar het eerste punt: Queen Victoria Lookout. Van hieruit kon ik zien vanwaar de naam Blue Mountains komt. Voor diegenen die het missen, de blauwe schijn dat over de bergen hangt.
Volgens de pijltjes met de verschillende wandelingen heb ik voor de moeilijke wandeling gekozen qua trappen. Vergis u niet, zoals ik, terwijl je aan het wandelen bent, want het zware deel komt op het einde van de wandeling. Je wandelt niet gewoon naast de verschillende watervallen, maar je loopt soms er zelfs gewoon door.
Of evenwicht vinden op de rotsen om over het stroompje te geraken.
Gebukt onder de rotsen...
De verwachtingen waren enorm hoog voor de Wentworth Falls. Iedereen is er lovend over. Het zijn de meest spectaculaire watervallen. De verwachtingen werden zelfs scherper gesteld naarmate de wandeling vorderde. Toch was ik iet wat ontgoocheld. Ik had niet het 'van uw sokken geblazen' gevoel dat ik had gedacht te hebben. De watervallen zijn mooi en indrukwekkend, maar ik denk dat ik gewoon meer wilde. Nu ik was niet de enige. Misschien had ik de verkeerde dag gekozen. Te weinig kracht in het water, of gewoon te weinig water.
Maar het is zeker de moeite om terug te gaan. De wandeling op zich is enorm leuk. En wie weet, heb ik dan meer geluk met de watervallen.
Hoogtevrees? Niet bij stilgestaan toen ik een dagtripje plande naar de Illawarra Fly TreeTop Walk.
Zoals ik al eerder verteld heb, heb ik een Merlin annual pass voor verschillende attracties. De Illawarra Fly Treetop Walk is er eentje van. Het enige probleem bestaat in het vervoer naar ginder. Aangezien het in de middle of nowhere ligt, is het quasi enkel bereikbaar met eigen vervoer. Er stoppen geen bussen of treinen. De Qashqai staat voor de deur in Koksijde, die geraakte niet meer in de valies. Dus moest ik op zoek naar een alternatief. Op de website van de Treetop vond ik eigenlijk alleen maar informatie om er te geraken met de wagen. Daarom heb ik hen even gecontacteerd en gevraagd naar alternatieven.
Er zijn de 2 mogelijkheden, dit zijn ze:
1. met de trein tot in Wollongong en daar een auto huren. Lijkt me wel iets, maar de autoverhuurbedrijven sluiten op zondag de deuren om 12u 's middags. Dat is natuurlijk niet praktisch, want als je dan al een auto huurt, wil je er ook de hele dag mee rondtoeren. Ik wilde ook geen extra dag inlassen.
2. met de stoomtrein tot in Roberston en vandaar met een shuttle naar de Illawarra Fly.
Zie hier mijn vervoer:
Het is dus de stoomtrein geworden. Een belevenis op zich! Deze trein wordt volledig geleid door vrijwilligers. Super vriendelijke mensen met kennis van de omgeving. Op de trein kan je ook nog in de bar wat consumeren aan zeer democratische prijzen.
De treinrit (heen) duurt maar liefst 3u30. Dus naast genieten van het uitzicht is het wel aan te raden om een boekje mee te nemen of wat muziek. De trein zat tijdens mijn uitstap niet volledig vol, dat maakt het ook heel makkelijk om van plaats te veranderen en met andere treinreizigers een gesprekje te voeren.
De Illawarra Fly Treetop Walk is een wandeling over 1500 meter in een subtropisch woud. Ongeveer een derde van de wandeling doe je op een hoogte van 20 à 30 meter boven de grond op een soms wiebelende metalen constructie. Het hoogste punt is 45 meter hoog, de Knights Tower. Het leek mij allemaal niet zo erg, tot je eenmaal de trappen omhoog wandelt, de constructie meer en meer begint te wiebelen... Maar eens boven ben je het helemaal vergeten. Het uitzicht is fenomenaal. Een blauwe waas is er voornamelijk door de hoge vochtigheidsgraad.
De wandeling is hooguit 45 minuten. Zou ik nog eens 7u in de trein zitten om dan maar 45 minuten te wandelen? Neen ik denk het niet. Maar ik kan wel zeggen dat het een leuke geslaagde uitstap was.
